Kan onbetwist leider Kawabata Makoto (gitaar) van het legendarische Japanse Acid Mothers Temple ons nog verrassen? Ja en neen. Het behoorlijk stabiele kwartet, met naast Makoto ook Tsuyama Atsushi (bas, zang), Higashi Hiroshi (synthesizer, gitaar) en Shimura Koji (drums), opent met Chinese Flying Saucer, een track waar in de eerste vijf minuten de verwijzingen naar Led Zeppelin legio zijn. De riffs, de zang, de opbouw: een beter eerbetoon konden de heren echt niet uit hun mouw schudden. The Ripper At The Heavens Gate Of Dark is eigenlijk hun verwerking van de ramp in Fukushima. Hoog op hun berg (letterlijk) hokte het collectief bijeen om een behoorlijk freaky psychedelisch plaatje bij elkaar te spelen. Echte nieuwigheden horen we uiteraard niet meer. Daarvoor maakt de band te veel platen. En hoe divers ze soms ook mogen gaan, alle trucjes deden ze al eens eerder. Toch vinden we die openingstrack magistraal in zijn twaalf minuten Led Zeppelin, waarbij in de tweede helft volkomen loos wordt gegaan, om naar het einde toe, net als de godfathers zelf, weer naar het basispatroon terug te keren. AMT neemt dan gas terug, neemt de voorbeelden van Led Zeppelin en Pink Floyd ter harte en voegt net als in beider latere periode Oosterse invloeden toe, tot aan een sitar toe. Halfweg Back Door Man Of Ghost Rails Inn horen we een Japanse Jim Morrison en ook muzikaal zijn er referenties met The Doors. Shine On You Crazy Dynamite is dan weer een trip van twintig minuten, waarin heel wat krautrockelementen opduiken. De afsluitende mantra is dan weer vintage AMT. Dit is geen superieure plaat van deze unieke band, maar telkens weer bevatten de cds interessante naast vertrouwde elementen, waardoor we blijven luisteren en uitzien naar nieuw werk.