Tia Carrera is qua naamgeving een parodie op de rondborstige actrice uit de Waynes World-films. Voor de rest heeft dit trio niets met die troep te maken. Gelukkig maar. Tia Carrera uit Austin, Texas houdt namelijk van wilde, stevige jams en doet dat nu al een paar albums lang. The Quintessenstial is hun eerste voor Small Stone, een label waar deze band eigenlijk perfect op past. Ze maken dan wel geen echte stoner zoals de meeste bands op dit label, toch zit stoner wel diep geworteld in hun sound. Southern boogie en psychedelica vormen mee de wortels voor de soms lange jams die op dit album prijken. Home is een sferische intro, zelfs al bestaat het nummer vooral uit feedback, waarna wordt overgegaan tot het meer dan twintig minuten durende The Unnamed Wholeness, een song die Melvins verenigt met Vanilla Fudge die net dat beetje teveel weed heeft geconsumeerd. En zo volgen er nog een paar, die qua intensiteit niet voor elkaar moeten onder doen. Alleen in afsluiter Hazy Winter horen we een beetje zang van gitarist Jason Morales, en dat hebben we graag. Bij dit soort muziek hoort geen oeverloos gewauwel. Jason weet zijn inbreng perfect te doseren in een song die zich met zijn akoestische inslag differentieert van de voorgaande nummers, waar fuzz en wahwah heer en meester zijn. Anderhalf jaar aan blowen en musiceren kostte het dit trio om tot dit resultaat te komen. Van geïmproviseerde jams lijkt me dan ook nog weinig sprake, al liggen die uiteraard wel aan de basis van deze plaat. Stevige rock voor potheads die hun heavy rock met klassieke roots het liefst een tikje psychedelisch hebben, kunnen met grote happen dit Tia Carrera consumeren, met of zonder cakeje.