Stockholm is de thuisbasis van The Cuckoo, Hibernal en Risperdal, die met hun drieën, onder de leiding van The Cuckoo zelf, door black metal geïnspireerde noisemetal maken. The Purging gaat trouwens gewoon verder waar het in 2010 uitgebrachte The Tunnels ophield. Nog steeds hebben de heren geen zin om hun muziek enigszins te polijsten. Het mag rauw en bruut blijven, in een poging om de luisteraar enige vorm van ongemak te bezorgen. Geen bodypaint bij deze heren, wel een kattenmasker en twee grijze hoeden die doen denken aan de Ku Klux Klan. Enige controverse zal het trio wel niet vreemd zijn, gezien de duistere klanken die ze op ons loslaten. De band is trouwens niet zo gemakkelijk met anderen te vergelijken. Uiteraard zit er black metal in, maar net zo goed noise, avant-garde, experiment en sludge metal. We horen House Of Flesh passeren en denken aan de gitaarstormen van Glenn Branca. We horen het ijzersterke en bevreemdende Black Pearl In A Crystalline Shell en dachten dat Swans met black metal aan de slag ging. The Nucleus Turbine is anarchistische noise die knipoogt naar Wolf Eyes. Zo wekt elk nummer van deze plaat onverwachte referenties op die met het genre waar deze Terra Tenebrosa ingeduwd wordt, weinig te maken hebben. Edoch, de zwartgallige black metalsfeer blijft doorheen de tien nummers door denderen. The Purging is bijvoorbeeld een protovoorbeeld van postblack, terwijl At The Foot Of The Tree en afsluiter The Reave naar experimentele ambient neigen. Aan conventies doen ze aldus absoluut niet. Geen grenzen, geen mededogen maar kiezen voor de muziek die ze zelf willen maken, of het ons bevalt of niet. Ons in elk geval wel. Dat we volgens hen, net als alle leven, dienen te worden uitgeroeid, nemen we er dan maar bij.