Trompettist Arve Henriksen is een van de meest interessante figuren uit de Noorse (avant-)jazz scene. Solo, samenwerkend met David Sylvain, of als lid van de impro-jazzformatie Supersilent, steeds weet de Noor te verrassen met een inventieve aanpak. The Nature Of Connections, zijn laatste plaat, is een ingetogen, traditionele ode aan de Noorse (kamer)muziek dat jammer genoeg een wel erg conventioneel geluid oplevert. Henriksen liet zich bijstaan door een Noors strijkerskwartet dat het merendeel van de nummers schreef. Als je luistert naar zijn exquise werk op ECM, onder andere op Cartography, maar ook op Rune Grammofon op bijvoorbeeld Strjon, dan hoor je de Noor toveren met koper. Op The Nature of Connections glijdt hij te vaak naar de achtergrond, ten voordele van de strijkers, waardoor zijn kenmerkende geluid helemaal verdampt. De nummers zijn veeleer bucolische uitstapjes met weinig dynamiek, de invloed van folkmuziek is meer dan ooit aanwezig. Luister maar naar het ritmische Hambopolskavalsen, met een hoofdrol voor drummer Audun Kleive. Keurige kamermuziek is het, terwijl we van Henriksen chromatische exploraties gewoon zijn. Improvisaties ook, en onverwachte excursies. Het briljante aan samenwerken met anderen is dat zij erg vaak betere ideeën hebben dan jijzelf, laat Henriksen zich in de perstekst ontvallen over de samenwerkingen die tot deze plaat leiden. Sta ons toe dit in twijfel te trekken na beluistering van The Nature Of Connections. Soms is er is niks mis met een stevige portie vertrouwen in eigen kunnen, beste Arve.