De majestueuze slowcorewalsen die Low met ‘Secret Name’ en ‘Things We Lost In The Fire’ zo intens maakten dreunen nog altijd door in de hoofden van menig muziekliefhebber. Muziek voor de eeuwigheid, je voor altijd in een wurggreep houdend. De mormonen uit Duluth hadden ooit een missie; ze wilden anti-grunge maken, muziek zodanig langzaam dat elke vorm van stagediven uitgesloten is. Inmiddels zijn ze ruim elf jaar bezig en hebben ze een trouwe fanbasis opgebouwd. Maar na ‘Trust’ werd het tijd voor iets anders. Ze verhuisden van Kranky naar Subpop en rocken op The Great Destroyer harder dan ooit tevoren. Zonder al die typische Low kenmerken uit het oog te verliezen want ‘The Great Destroyer’ is onmiskenbaar het geluid van Low, een ontwakend Low desalniettemin. Van de donderdrums die Monkey van start laten gaan, naar het bombast van Everybodys Song tot een heuse gitaarsolo (!) in Step. Low kiest ervoor om wat hete peper in hun achterste te stoppen en eventueel induttende fans wakker te schudden. Zo enerverend als op California heb je Low nog nooit meegemaakt en hoewel Silver Rider zo op ‘Trust’ had kunnen staan is de nieuwe weg die ze inslaan er een van avontuur en spanning. Het pakt goed uit en met het fabuleuze Pissing heeft elke Low liefhebber er een nieuwe favoriet bij.