Aan wie doet Little Scream ons denken? Het alter ego van de Canadese zangeres Laurel Springmeyer lijkt qua stem misschien nog wel het meest op Fiona Apple , al is de muziek wel een pak intrigerender. Little Scream zoekt in sommige nummers grenzen op die de meeste singersongwriters nooit durven opzoeken, al moet je nu ook weer geen grootse innovatie verwachten. Die zin vonden we terug in een van onze eerste notities. En daarna veranderde onze mening radicaal en vonden we het album niet de moeite van het beluisteren waard. Om eerlijk te zijn, wij krijgen weinig vat op de nummers die de revue passeren. Het album balanceert voortdurend op het randje. De ene keer vinden we het flauw, de andere keer geloven we wel in de levensvatbaarheid van haar project, omdat er in sommige nummers toch scherpe hoekjes zitten waarachter we blijven haken. Zo is ‘Red Hunting Jacket’, dat wat Regina Spektor-allures heeft een popsong die in onze oren blijft zitten, terwijl het rustige ‘Black Cloud’ ons dan weer blauw laat. We zouden zeggen: als bovenstaande namen – en laten we PJ Harvey ook nog maar even vermelden – uw goedkeuring wegdragen, dan zouden we Little Scream op zijn minst een kans gunnen. Wij zijn er nog niet helemaal uit.