Toen Trent Reznor Nine Inch Nails in 2009 tijdelijk opdoekte, besloot hij het wat rustiger aan te gaan doen stilistisch althans, want aan stilzitten lijkt hij geen behoefte te hebben. Klonken in How To Destroy Angels, Reznors project met zijn kersverse vrouw Mariqueen Maandig en Atticus Ross, nog de nodige echos van de elektrorock van weleer door, in zijn volgende project waren die ver te zoeken. De soundtrack voor David Finchers The Social Network van Reznor en Ross was een verzameling subtiele elektronische soundscapes met borrelende elektrothemas, piano en hier en daar een zacht huilende gitaar. Het leverde hen een Oscar op, en voor zijn remake van The Girl With The Dragon Tattoo klopte Fincher begrijpelijkerwijs opnieuw bij het duo aan. Die hadden de smaak inmiddels goed te pakken, en dat zullen we weten ook. De score, uitgesmeerd over drie cd’s, is langer dan de film zelf. En dat is ook meteen het probleem: de muziek zit uitstekend in elkaar, is redelijk gevarieerd, maar simpelweg niet uitgesproken genoeg om drie uur lang te boeien. De plaat begint en eindigt met een cover, van Led Zeppelin en Brian Ferry; alles er tussenin zwerft qua stijl heen en weer tussen ‘The Social Network’, en Nine Inch Nails instrumentale Ghosts-project: abstracte elektronische soundscapes met altijd tenminste een hint van melodie, en af en toe een nerveus ritme. Donker van toon, maar zonder scherpe randjes, en echt spannend wordt het dan ook nergens. Als soundtrack zal het best werken, maar in de huiskamer hadden wij het niet gemerkt als het een cd minder was geweest.