Sebadoh is al een poos aan het heruitgeven geslagen. Vorig jaar bespraken we nog III, nu is The Freed Man aan de beurt. Het debuut uit 1989 (toen Sebadoh nog Lou Barlow en Eric Gaffney was, Jason Loewenstein zou pas op ‘III’ komen meedoen) wordt hier aangevuld met een aantal EPs 52 nummers in totaal, alstublieft, op één cd! Dit is overigens de elfendertigste versie van The Freed Man, een plaat die eerst op cassette verscheen en waarvan de tracklist toch al bij elke heruitgave veranderde. Hou u nu even heel stevig vast. De reissue van The Freed Man is gemasterd in Abbey Road. Veel hilarischer liner-notes hebben wìj dit jaar alvast niet gelezen. Dat wil namelijk zeggen dat de heruitgave van deze plaat honderd keer meer gekost heeft dan de originele opnamen, persing én distributie samen. Maar goed: de ruis hebben ze dr niet afgekregen, daar op Abbey Road. Speel deze cd op een Bang&Olufsen-systeem en binnen de minuut komt er rook uit de luidsprekers: zoveel ruis zit hier ongeveer op. Goed zo. Wie zijn vroege Sebadoh een beetje kent, weet wat hij hier mag verwachten: melancholische parels (Barlow, af en toe Gaffney), aanzetten tot melancholische parels (Barlow), belegen grappen op halfafgewerkte melodieën (Barlow en Gaffney) en de waanzin van eeuwige adolescenten die teveel hasj van bedenkelijke komaf gerookt hebben (Barlow en Gaffney). Dat alles dusdanig onbeholpen opgenomen dat ervan genieten een beetje topsport wordt. En geloof ons, als wij ooit ergens iets hebben opgebouwd wat een beetje op conditie lijkt, is het wel in het uitzitten van de lowest of fis. U weze dus gewaarschuwd en lees nooit alleen de laatste zin van een recensie. Zéér aan te raden stuff, dus, óók voor trotse bezitters van een Bang&Olufsen-stereo.