Na het sublieme ‘The Housebound Spirit’ uit 2003 liet de opvolger geruime jaren op zich wachten wegens drukte en het vormen van een doorgevoerde stijl. Inmiddels is de stap van het hippe electronische Planet-Mu naar het melancho-tronische Staubgold label volbracht zodat deze Germaanse vernieuwers het bijzondere geluid van John Burton beter kunnen behartigen. Zoals omschreven in het recente interview (zie G72) is Leafcutter John meer de weg van het songwriten ingeslagen en heeft zich volledig gericht op het vinden van de ideale balans tussen zang, sfeer, elektronica en geluidsfragmenten. Waar eens de elektronica de boventoon voerde moet deze zich nu onder de ranken van instrumenten en geluidsfragmenten nestelen, hetgeen zelfs een veel beter cohesief resultaat geeft dan wanneer men enkel uitgaat van de voorgaande albums en ep. ‘Let It Begin’ is de passende opener en de pracht straalt er direct blinkend van af door de fluwelen stembanden van John, aangespoort door een melange van digitaal bewerkte gong- en gitaarklanken en een diepzuchtende cello waarop Robert Wyatt terecht jaloers mag zijn. De volgende compositie wordt beheerst door een synchroon ritme van stapgeluiden van mensen en paarden waarna een accordeon rustig de melancholie doet neerdalen. Sebastian Roachford, drummer van Polar Bear (zie ook G72) verzorgt de rustige percussie om zo een dagje in het bos weer te geven totdat het begint te stortregenen en bliksemen. Deze eigentijdse elektronische freakfolk gaat dan verder in drie droomstukken die elk een sfeer uitdragen en eindigt tenslotte in opnieuw een aangename zangpartij. Een uitval naar psychedelisch lawaai doet deugd in de trant van een Amerikaanse dieren of zonnebrand kollektief en de drones nemen plaats op de troon van weldaad. De outro is het meedeinende geluid van zilte golven waarop een cello en andere instrumentale tonen elkaar overlappen als schuimkoppen en zeewier op de oppervlakte tot John zijn rol als baritone sirene mag afsluiten. Door de originele en organische geluidskoers is dit de verassingsplaat van 2006 geworden en een aanwinst voor de eindejaarslijsten.