Beroepshalve gaat Wouter Veldhuis op zoek naar klanken voor films en documentaires, waarbij alles wat hij ten velde registreert riskeert om nog een tweede leven te krijgen als bronmateriaal voor zijn ambientcomposities. Veldhuis blijft uit de buurt van voorgeprogrammeerde klanken en andere synthesizers. In plaats daarvan vervormt hij zijn eigen concrete opnamemateriaal met een computer. Op zijn tweede gelimiteerde (100 stuks) album resulteert dit in de traditionele afwisseling van diep dreunende en hogere, meer snerpende (we tippen op gitaren of minstens snaren) klanken. Geen woord over het bronmateriaal, maar misschien zijn de titels indicatief: Wind And Sea, La Mer of Morocco. The Endless Now is goed voor een aangename luisterbeurt, al kan deze cd zich nergens onderscheiden van de tonnen gelijk(w)aardig materiaal in dit genre. Maar wie steeds op zoek is naar nieuwe namen, en gaarne achteroverleunt in de mistige zone tussen Eno en Ora, zal hier verrijkt uitkomen.