Dan Stuart was vroeger de frontman van Green On Red, een band die losjes verbonden was met de zogenaamde Paisley Underground in en rond Los Angeles, waar bands als Dream Syndicate, Mazzy Star en Rain Parade deel van uitmaakten. Green On Red zwalkte tussen psychedelica en countryrock en is van grote invloed geweest op bands als Wilco en Calexico. Chuck Prophet en Chris Cacavas, eveneens ooit lid van Green On Red, brengen geregeld soloplaten uit of gingen samenwerkingen met anderen aan. Stuart doet het heel wat rustiger aan, of niet, want de legende gaat dat hij ontsnapte uit een psychiatrische instelling waarna hij als Marlowe Billings in Mexico ging wonen. Hij werkte in het verleden samen met Steve Wynn van Dream Syndicate voor een paar platen onder de naam Danny & Dusty en dook op bij de kortstondige reünie van Green On Red in 2005/2006, maar voor het overige liet hij weinig van zich horen. En toch, hij kan het niet helemaal laten en presenteert nu zijn tweede soloplaat, na Can OWorms uit 1995. Hij woont inmiddels in Mexico waar hij zich gelukkig voelt, na een scheiding en een geplande zelfmoord die hij daar al snel kon verwerken en vergeten. Een aantal songs zijn gebaseerd op Mexicaanse gedichten, maar zijn persoonlijke dramas zijn net zo goed een bron van inspiratie. Met een openingszin als You Said You Loved Me But We Both Knew You Lied, verwachten we uiteraard geen vrolijke plaat van Stuart, wel een plaat vol liedjes waarin hij zijn ziel blootlegt. Desert- en countryrock vormen de hoofdmoot naast enkele puurdere singer-songwriterliedjes. Van invloed zijn vooral zijn vroegere band en bij momenten ook Neil Young (What Are You Laughing About?). Qua intensiteit ligt dit prachtige werkstuk in de lijn van Mark Lanegan zonder rasp, en dat is voor Dan Stuart een groot compliment. Voor de productie van het album kreeg Stuart de hulp van Jack Waterson (Green On Red) en Antonio Gramentieri. Die laatste steunde Stuart ook muzikaal door met zijn ensemble Sacri Cuori de liedjes van enige franjes te voorzien. Met die laatste band heeft Gramentieri ook een nieuwe, tweede, plaat uit, Rosario. De band is wel een stuk bekender door samenwerkingen met onder meer Isobel Campbell en Marc Ribot. Campbell neuzelt hier en daar een liedje mee, in zoverre de songs niet volledig instrumentaal zijn, en er zijn nog andere hooggeëerde gasten die de Italianen een handje toesteken. Jim Keltner (sessiedrummer voor onder meer Rolling Stones, The Beatles en Bob Dylan) om de grootste te vermelden. De deuntjes zijn speels, niet altijd even afgewerkt en klinken tussen een mengeling van circusliedjes, kermisdeuntjes en spaghettiwestern in. Het spelplezier straalt van de plaat en ongetwijfeld komen de liedjes in een livesetting beter tot hun recht dan ze op een schijfje doen. Daarvoor zijn de meeste songs te schetsmatig en het is evenmin niet steeds duidelijk wie wat waar speelt. De band is momenteel overigens op tournee met Dan Stuart, als support en begeleidingsband voor een van hun helden.