Met het stijgen van de (enorme) populariteit van de London Calling-avonden in Paradiso, lijkt de kwaliteit van de Britse alternatieve gitaarbandjes dramatisch af te nemen. Alternatief staat hier niet voor niets tussen apostroffen, want alternatief of baanbrekend is deze muziek allang niet meer. Het is verworden tot een soortnaam, te vergelijken met de term indie (dat ook allang niet meer voor independent/onafhankelijk) staat. De alternatieve gitaarbands lijken steeds meer op elkaar, en delen bijvoorbeeld het vrijwel ontbreken van verrassende wendingen, speelsheid en urgency. Ze lijken vooral te streven naar de status van next big thing. Help She Cant Swim (wel leuke naam natuurlijk, helemaal voor ondergetekende die écht niet kan zwemmen) maakte ook ooit furore op London Calling. The Death Of Nightlife is hun tweede album en het is opnieuw geen hoogvlieger. Het is niet heel slecht (I Think The Records Stopped en Midnight Garden zijn best wel energiek en ‘Box Of Delights’ een aardige Bis-pastiche) maar het is vooral te gewoontjes, te braaf de regeltjes volgend. Voor bijvoorbeeld wel een frisse alternatieve gitaarband verwijzen we u door naar Bearsuit of The Retro Spankees.