Eigenlijk moet je The Buffer Zone zien. Daarvoor is het namelijk gemaakt, met een zodanige opstelling dat het publiek (opgedeeld in twee groepen) steeds één aspect van de voorstelling ziet maar beide kanten hoort. Het gaat in dit werk om een VN-soldaat die in Cyprus The Buffer Zone bewaakt. Op de cduitgave neemt Tido Visser die stemrol op zich. Andere stemmen die je hoort, zijn die van onder meer Ayelet Harpaz.
Kyriakides (van Cypriotische origine) is van huis uit componist van elektronische muziek. De cd Wordless is daarvan een goed voorbeeld. Op The Buffer Zone combineert hij pure elektronica met puur akoestische klanken (piano, cello en stemmen). Het werk bestaat uit 68 delen die samen exact een uur vullen. Het theatrale aspect valt weg op de cd. Niettemin blijft het een spannend muziekwerk, die de luisteraar langs de belevingen (spanning, verveling, mijmeringen, herinneringen) van de VN-soldaat voert.
Op Wordless (gestoken in een rechthoekige hoesje met het beeld van een van achteren gefotografeerde vrouw) presenteert Kyriakides twaalf sound portraits, gebaseerd op interviews met mannen en vrouwen uit Brussel. Hun stemmen worden vervormd, à la musique concrète in stukjes gehakt, gearrangeerd en ingebed in een elektronische omgeving. Opvallend is hoe er geen enkel moment een verstaanbaar woord te horen is. Kyriakides speelt met stemklanken, laat ze ademen, stotteren, haperen, leven en benadert ze als drager van emoties. Niet elk van de twaalf portretten is even geslaagd, maar de meerderheid biedt een fascinerend beeld van elektronische en strikt menselijke klanken.