Dit is de niet de reguliere soundtrack die Steve Jablonsky componeerde voor de remake (door Marcus Nispel) van deze cultklassieker uit 1974van Tobe Hooper. Het is, net zoals dikwijls gebeurt, gewoon een verzameling songs van een amalgaam van vooral (nu-)metalbands die zich graag willen verbinden aan de film in kwestie om zodoende een graantje mee te pikken van het verwachte succes. Op zich hebben de nummers dan ook weinig tot niets van doen met de film. Nergens klinkt deze cd angstaanjagend, verwarrend of desoriënterend, gevoelens die deze film wel verwacht wordt op te roepen. Niet dat we de film zijn gaan bekijken. We houden eraan om het origineel in ons geheugen te behouden, en hebben geen zin om een Hollywoodiaanse versie te aanschouwen waarbij de topjes van actrice Jessica Biel het belangrijkste verkoopsargument lijken. De compilatie, want meer dan dat is dit schijfje niet, geeft een doorsnee van de populairdere heavy rock van het moment. Het is een verzameling bands die het jonge grut zeker zal aanspreken en zal uitnodigen om eens stevig met hun kop te schudden. Vroeger gebeurde dat inclusief de rondzwiepende lange haren, maar de meeste jongeren vinden dat niet meer cool vermoeden we. Gerenommeerde bands als Pantera, Fear Factory, Hatebreed, Meshuggah en Morbid Angel staan broederlijk naast nieuwe helden als Static- X, Soil, Lamb Of God en Sworn Enemy. De meeste tracks laten ons volkomen koud en zijn eigenlijk alleen geschikt om in de auto af te spelen. Het kan aan onze leeftijd liggen, of aan ons humeur, maar we hebben de indruk dat de meeste bands een afdankertje hebben geleverd voor dit schijfje. Anderszins te pruimen bands als Meshuggah (ze slagen er ondanks alles toch in het sterkste nummer van het schijfje neer te zetten) stellen een beetje teleur. Commercieel gewin lijkt de enige drijfveer voor dit teleurstellende plaatje