Lang geleden leerden we de muziek van Peter Vermeersch kennen toen we een voorstelling bijwoonden van Rosas Danst Rosas. Die muziek maakte hij met Thierry De Mey, maar er nu op terugkijkend is de invloed van Vermeersch toen al onmiskenbaar. Een paar jaar later kwamen we hem regelmatig tegen in onze vriendenkring toen we nog in Gent woonden. Al snel werd duidelijk dat hij een grote fan was van het werk van Frank Zappa. De muziek van zijn inmiddels al lang overleden held kunnen we enigszins als een rode draad doorheen zijn oeuvre beschouwen. Gebrek aan muzikale grenzen, steevast experimenterend met andere vormen, ensembles, orkesten of samenwerkingen zonder beperkingen. En steevast een scheut absurde humor, iets waar we zelf ook veel van houden. Flat Earth Society is samen met X-Legged Sally wellicht zijn langst lopende project dat ook het bekendst is geworden. Tijd om een hommage aan zijn grote held te maken, moet hij hebben gedacht. En laten we meteen Mauro Pawlowski inlijven, nog zo’n fervente Zappa-fan. ‘Terms Of Embarrassment’ was eigenlijk het project dat de heren instudeerden voor de twintigste verjaardag van Zappa’s overlijden, tijdens het ‘Arf! Arf! Arf!’-weekend in de Singel in Antwerpen in maart 2014. Er volgden nadien nog een serie optredens met de composities die Vermeersch schreef in de geest van Zappa en daaruit puurde FES uiteindelijk deze live-cd. Zoals gewoonlijk bestond FES uit een hele bende muzikanten (18!), al zijn het vooral gitaristen Pierre Vervloesem en Pawlowski en de blazerssectie die het laken naar zich toe trekken. Soms gaat het er behoorlijk wild aan toe, maar er staan net zo goed korte nummers op waarin Pawlowski redelijk poppy zingt. Net als het werk van Zappa zelf klinkt deze plaat zeer divers, belicht diverse kanten van het oeuvre en blijft over de hele lijn lekker buitenissig eigenzinnig. Missie meer dan geslaagd.