Charles Moneypenny is het alter ego van Joke Lanz, die als Sudden Infant al zeker twee decennia actief is in de experimentele muziek. Zijn werk heeft raakvlakken met musique concrète, industriële muziek, geluidskunst en alle mogelijke afgeleiden daarvan, vaak doorspekt met de nodige humor. Dat laatste geldt ook voor zijn werk als Charles Moneypenny, die op deze cassette herinneringen ophaalt aan zijn (muzikale) verleden in Londen, met als resultaat iets dat we als ego-radio zullen betitelen. Korte stukjes Brujeria, William Burroughs, Boney M, Serge Gainsborough, Irene Cara, The Exploited, schreeuwende Finnen, Bronski Beat, Whitehouse, Barry Manilow, Slayer, Psychic TV, etc., vaak met het nodige gepiep en gepiel er doorheen. Alles aan elkaar gepraat door een vertraagde stem, die ergens tegen het einde een a capellaversie van Anarchy In The UK in zet. Absurd? Mogelijk, maar of het werkt, vind ik wat lastig te zeggen wij Amsterdammers worden er nog wel eens van beschuldigd dat we geen gevoel voor humor hebben. Ach. Er zit een gebruikt theezakje op het doosje geplakt. Groetjes Uit Brussel is een verzameling opnamen van de hand van Jean Jacques Duerinckx, Patate, Flavien Gillié en Margarida Guia, geïnitieerd en samengesteld door Rinus van Alebeek. Ook hier is een centrale verteller (denken we), die de luisteraar door Brussel en het verhaal leidt. We horen flarden van gesprekken, straatscènes, een demonstratie, de kassière in de supermarkt, onweer, een bazaar en allerlei andere situaties in Brussel. Soms is er even een kalm stukje muziek, maar het grootste deel is een ruw gesneden hoorspel, gelijk een lange sequentie van droombeelden, en minstens zo ongrijpbaar zeker voor iemand die op school tijdens Frans vooral uit het raam zat te kijken. Allez!