De shoegaze-rock, die The Telescopes in 1989 loslieten op het alternatieve pop circuit, heeft nog steeds niet aan kwaliteit ingeboet. Het oorspronkelijke album Taste aangevuld met 3 tracks van de destijds verschenen Perfect Needle ep, kent nu inmiddels zijn derde re-release. Nu geven re-releases altijd te denken. Klopt, zowel bij de naam Telescopes als bij de gepresenteerde muziek kan je vraagtekens zetten. Naar mijn mening onterecht, want deze muzikale vergaarbak aan noise-rock laveert tussen vele muziekstijlen. Dat maakt het lastig voor de pure genre-freak, maar blijft een verrassingspakket voor de hedendaagse naar variatie zoekende muziekfanaat. Vooral als je The Telescopes nog niet kent. Hetgeen met de band is gebeurd in het verleden verdient ook niet de schoonheidsprijs. Van start gaan op het moment dat punk en new-wave ver op hun retour zijn. Een overstap maken naar een label dat grossiert in laid-back trip-hop. Steeds geen juiste muzikale richting kunnen vinden. Wel blijven proberen met de kop boven het maaiveld uit te steken, door zijwaartse muzikale stappen te maken. Te veel wisselen van groepssamenstelling. Een naamsverandering; Unisex. Welke alto wil daarmee thuiskomen? Oorspronkelijk bandlid en oprichter van The Telescopes Stephen Lawrie doet het tegenwoordig voornamelijk alleen met Bridget Hayden (Gonzo #103). Deze zomer verschenen ze, uitgekozen door Portishead op het reguliere ATP Ill Be Your Mirror Festival. Wil je nu echt tasten aan The Telescopes ..luister dan naar openingstrack And Let Me Drift Away en slotnummer You Can Not Be Sure. Al het andere aan experimentele kwaliteitsrock vind je tussen het begin en het eind van Taste. Laat het u goed smaken!