Tarkistaa Lnnen Ja Idn

De Finse scène rond moederband Circle komt alweer met twee verrassende schijfjes op de proppen. Voor Markku Peltola is het de tweede keer dat hij samen met zijn band Buster Keaton een collectie tracks opneemt die zich ergens in het middenveld tussen Penguin Café Orchestra en Ennio Morricone bevinden. Zeker nu Morricone weer hip is, mede door de uitstekende compilatie ‘Crime and dissonance’ op Ipecac, zou dit plaatje wel eens een ruimer publiek kunnen vinden. Naast het vaste collectief Buster Keaton, dat uit vijf muzikanten bestaat, krijgt Peltola nog extra versterking van een achttal bevriende geesten. Finse sneeuw vervangt dan wel de zanderige woestijnvlaktes maar de uitgestrekte desolaatheid die Morricone’s muziek meestal uitstraalt, is hier net zo alomtegenwoordig. Een streepje ska en bij momenten een waar bigbandgevoel verrijken de sound. Melancholie, stil verdriet, eenzaamheid en dan toch weer een waterstraaltje optimisme, het typeert de muziek van Peltola. Filmisch gerichte alternatieve lounge, zo zouden we ‘Tarkistaa Lännen Ja Idän’ ook kunnen typeren. Rätto Ja Lehtisalo maakt zelf deel uit van Circle, als hij er al niet de lakens uitdeelt, net als bij het label zelf trouwens, maar slaagt er deze keer niet in om een volledige cd te boeien. Het hoesje is net zomin te ontcijferen als de lange titel van de plaat zelf. Vier pagina’s Finse tekst, dat is het verhaal dat ergens in een aantal nummers wordt verteld. Het aantrekkelijke van de beste tracks is de geschifte mix van Kraftwerk met Trio, alsof Lehtisalo zin had om eens niet de krautrock maar de Neue Deutsche Welle eer te betonen. Eenvoudige synthesizerlijntjes en dito melodieën zorgen voor een leuk geluid, maar soms dreigt het monster dat Jean Michel Jarre heet, om de hoek. Wie echter gebeten is door de recentste platen van Trans Am of de meer dansgerichte kant van Six Fingers Satellite kan met dit plaatje zijn week een opgewekte wending meegeven. De naam van het collectief Öresund Space Collective zegt eigenlijk al waarvoor de groep staat: geïmproviseerde jams die zich richten naar het spacerockgenre. Het collectief werd gevormd in 2004 en bestaat uit zowel Deense, Zweedse als Amerikaanse improvisatielui. De leden zijn daarnaast ook nog actief in illustere bands als Gas Giant, Mantric Muse of Bland Bladen. Elke sessie levert nieuwe jams op, de bezetting is net zo vrij als de muziek zelf. Het mag dan ook verwonderen dat de zeven tracks op dit officiële studiodebuut steek houden. Meer nog, het is spacerock van de bovenste plank. Hier en daar wordt wat reggae of jazz toegevoegd om het geluid nog wat verder op te rekken. Liefhebbers van het genre dienen zich te spoeden naar de website van de band, alwaar alle jamsessies als mp3 zijn te downloaden. Meer dan twintig uur materiaal is reeds beschikbaar. Wij die het kunnen weten garanderen: het is de moeite om wat downloadvolume hieraan op te offeren.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!