De belangstelling voor minimal wave is vandaag groter dan ooit. Populaire vertegenwoordigers als The Human League of O.M.D. trekken opnieuw volle zalen, maar ook in de underground rommelt het als nooit tevoren. Labels als bijvoorbeeld het Duitse Kernkrach, Genetic Music (idem) of het Nederlandse Enfant Terrible werpen zich al een poos op als archivarissen van het genre. Maar naast het jagen op oude tapes en obscure releases brengen beiden ook regelmatig nieuw werk uit van hedendaagse minimal wave-artiesten. Het Duitse Vinyl On Demand grossiert daarentegen uitsluitend in luxueuze vinylheruitgaven van oud en zeldzaam materiaal. Met Absolute Body Control begeeft ook dit label zich op het minimal wavesegment, terwijl tot voor kort de nadruk voornamelijk lag op industrial, Neue Deutsche Welle en noise. Voor Dirk Ivens en Eric Van Wontergem – samen met Front 242 en The Neon Judgement – als The Klinik in de jaren 1980/90 aan de top stonden van de Europese electro/wave/Electronic Body Music/industrialscene, hadden ze al een gemeenschappelijk verleden in Absolute Body Control dat al in 1980 werd opgericht door Ivens, Mark de Jonghe en Veerle De Schepper. Met het vertrek van de Jonghe en De Schepper en de intrede Van Wontergem krijgt de belangrijkste line-up al vrij vlug vorm. In 1981 verschijnt een eerste single, Is There An Exit?, die qua geluid dicht aanleunt bij de synthpop van tijdgenoten Depeche Mode, Fad Gadget, The Human League of Yazoo. Tussen 1981 en 1989 brengt ABC vijf tapes (Absolute Body Control, het instrumentale Numbers, Figures, Live en Tracks) uit, maar door de aandacht die kort daarop gaat naar projecten zoals The Klinik, Insekt, Dive, Monolith en Sonar verdwijnen die gaandeweg onder het stof. In 1993 verscheen een eerste verzamelcd (Eat This), maar het zou tot 2005 duren eer de heropleving van de minimal wave ook voluit ABC bereikte. Het eerste resultaat was Lost/Found, een 44 nummers tellende dubbelcd. Maar dé ultieme collectie is Tapes 81-89, een vijf albums tellende vinylbox die alle audiocassettes groepeert en opsmukt met een flinke dosis onuitgegeven (live)materiaal. Daarbij vallen enkele opmerkelijke verrassingen te rapen zoals vroege versies van Burning Inside, dat later nog zou opduiken op het debuut van The Klinik en Final Report dat de gelijknamige minilp van Dive uit 1991 haalde plus enkele rake covers van Suicide (Cheree, Radiation), Brian Eno (Babys On Fire), The Velvet Underground (Sugar Ray), Fad Gadget (Back To Nature) en Iggy Pop (Nightclubbing). (Toen was al duidelijk wie hun grote helden waren.) Zoals gebruikelijk bij Vinyl On Demand is de oplage strikt gelimiteerd. Van de 600 in totaal bevatten er 370 nog een supplementaire vinylsingle met daarop de studioversies van Is There An Exit ? en Im Leaving op kant één; en liveversies van diezelfde nummers op de ommezijde. Daarvan zijn er echter al sowieso 250 voorbehouden voor de leden van het label. Snel zijn, is dus alweer de boodschap. Te bestellen via het label of via de Tarantulla mailorder.