Aminata Wassidjé Traoré is momenteel de jonge rijzende vrouwelijke ster aan het Malinese muziekfront, afkomstig uit de buurt van Timboektoe in Noord-Mali. Een paar jaar geleden verhuisde ze naar de hoofdstad Bamako om haar muziekcarrière kracht bij zetten en daar stond ze al bekende Malinese zangers en zangeressen bij zoals Baba Salah, Khaira Arby en Afel Bocoum. Ze zingt in de lokale Songhai en Tamasheq talen die inherent zijn aan de tuareg cultuur en haar songteksten gaan vooral over verzoening en saamhorigheid, goede boodschappen die men in het noorden van Mali zeker kan gebruiken na de salafistische verdeeldheid en oorlog van het afgelopen jaar. Dit album is een collectie songs opgenomen tussen 2000 en 2008 en is de eerste samenwerking tussen Studio Mali van de Amerikaanse etnomusicoloog en muzikale NGO beheerder Paul Chandler en het in Ghana gevestigde Akwaaba Music van de Franse Amerikaan Benjamin Lebrave. In acht songs brengt Traoré een breed scala aan Malinese pop songs die doordrenkt zijn van traditionele volksstijlen. In ‘Afrique’ bezingt ze in typerende griot folk sferen de toekomst van het continent en in ‘Alfouleila’ horen we een stevig swingende partij Malinese blues. Wat melancholischer klinkt het in ‘Senkou’, een song over sabotage en leedvermaak waarna ze in ‘Takamba’ het over een traditionele boeg gooit geheel in de takamba kalebas bluesklanken van het noorden. Titeltrack ‘Tamale’ is dan een opgewekte folk song met digitale pop elementen die ons het meest doen heupwiegen. De traditionale song ‘Tamasheq’ en het poppy ‘Un Jour’ staan ook vol van hoopvolle boodschappen en ook in ‘Yerma Do Fafa’ vinden traditionele sferen en pop elkaar in een opgewekt slotstuk. Een warm album de zon doet stralen tijdens deze donkere en winterse dagen en gelukkig ook een hoopvolle kant laat zien van Mali.