Het schijnt dat John Zorn met ze wegloopt. Hij produceerde hun eerste cd en bracht die uit op zijn (Japanse) Avant-label. Ik heb het hier over Larval, de groep van gitarist Bill Brovold, een oudgediende van Rhys Chatham. Larvals tweede en derde platen verschenen op het New Yorkse Knitting Factory-label. Als tussendoortje mocht Brovold in 2000 een soloplaat uitbrengen op Zorns Tzadid-label, om pas weer in 2003 als Larval een plaat (de vierde) te maken voor Cuneiform. Ook het net uitgebrachte vijfde album (een dubbelaar, eigenlijk bestaande uit twee verschillende schijfjes, vandaar ook de titel: ‘Suviving Death/Alive Why?’) verscheen bij Cuneiform.
Vooropgesteld dat ik de eerdere releases van Larval en Brovold niet ken, zit ik met deze dubbelaar ietwat in mijn maag. Ik kan natuurlijk de schuld aan Cuneiform geven, het Amerikaanse label dat evenveel prachtige progrock-platen het licht doet zien, als volkomen kitscherige gedrochten. Een kitscherig gedrocht is ‘Suviving Death/Alive Why?’ beslist niet, maar op de één of andere manier weet Brovolds Larval niet tot mij door te dringen. Ligt het aan mij of ligt het aan Larval?
Wat feitelijke informatie: ‘Surviving Death’ maakte Larval in de studio met een zestienkoppige bezetting, waaronder maar liefst vier gitaristen. ‘Alive Why?’ laat horen hoe Larval live klinkt. De plaat bevat opnamen gemaakt tussen 1999 en 2006 op vier verschillende gelegenheden. Omdat Brovold überhaupt graag vaak van bezetting wisselt (of houden muzikanten het kort bij hem uit en vertrekken ze daarom zo snel?), is Larval hier in verschillende hoedanigheden te bewonderen.
De muziek op beide platen is onvervalste progrock, en alleen daarom al niet erg origineel. Maar nogmaals: kitscherig is de muziek beslist ook niet. De plaatjes hebben hun momenten, waarop ik ook even enthousiast dreig te worden helaas geen enkel moment voor lange duur. Wellicht is de beste opmerking, die ik over Larval kan maken, dat deze groep muziek maakt voor connaisseurs. En dat ik er geen ben.