De Noorse metalband Theatre of Tragedy brengt met Storm hun zesde album uit, het eerste zonder vroegere leadzangeres Liv Kristine. Zij werd vlak na het verschijnen van de plaat Assembly (2002) uit de band gezet, maar maakt ondertussen furore als solozangeres, met het pas uitgekomen album Enter My Religion als uitstekend resultaat. Dat Liv Kristine zo al niks meer te bewijzen had, blijkt uit de populariteit van haar nieuwe band Leaves Eyes en haar gastoptredens bij onder andere Cradle of Filth. Theatre of Tragedy maakt al sinds 1993 het mooie weer in metal-land met oorspronkelijk eerder gothic gerichte metal. Ze zaten echter niet stil en zijn qua stijl enorm geëvolueerd. Tegenwoordig maken ze een mengeling van nu-metal, een scheutje goth en wat electro. Met het stemmetje van Nell Sigland (The Crest), die sinds 2004 Liv Kristine vervangt, hopen ze een volgende pagina in hun geschiedenisboek open te slaan, en tot op zekere hoogte lijkt dat wel gelukt. Nell bezit namelijk een heel aparte stem, fragiel en breekbaar, zonder de in het genre typisch zijnde agressieve en depressieve ondertoon. Het mens kan zingen, zonder twijfel, maar ze klinkt heel poppy, en mist een vol stemgeluid. Hoewel vergelijkbare bands als Evanescence, After Forever, Tristania en Epica nooit veraf zijn, neigt Theatre of Tragedy met Nell als frontvrouw eerder naar goedkoop pop- en housewerk. De bliepjes en het fijne stemmetje kraken het geheel. De liedjes zitten prima ineen, een mengeling van (oud-)Engels en Noors, maar klinken heel gelijkaardig. Op zoek naar een andere zangeres om opnieuw het verschil te maken, is misschien geen slecht idee.