In 2012 toonden Fat Mike en zijn kornuiten dat ze, ondanks dertig jaar activiteit, nog steeds meer dan degelijke punkrock kunnen maken. ‘Self Entitled’ heette de plaat, en het spelplezier straalde er als vanouds vanaf. Zoals het de band al eerder overkwam, zijn er steeds te veel liedjes voor een plaat, maar zijn de overschotjes te goed om zomaar weg te gooien. Het zijn dan ook zelden overschotjes, maar gewoon degelijke punkrocksongs die om één of andere reden niet in het concept of het geheel van de lijn die met een plaat wordt uitgezet, passen. Niet dat we het altijd begrijpen hoor, waarom het ene liedje wel en het andere niet, op een album komen te staan. Dat is ook zo met de zes nummers op dit tussendoortje. ‘The Shortest Pier’ was hun bijdrage aan het eerbetoon voor de overleden Tony Sly (zie #119), ‘My Stepdad’s A Cop And My Stepmom’s A Domme’ is vooral grappig. Die typische humoristische ondertoon gecombineerd met de nodige maatschappijkritiek die zo eigen is voor NOFX, is hier onmiskenbaar. ‘I Believe In Goddess’ prijkt hier in een demoversie, lekker ruw en meer hardcore dan we van NOFX verwachten. De versie is eigenlijk beter dan wat op ‘Self Entitled’ prijkte. De andere helft van de liedjes zijn net zo goed typerend voor deze onverwoestbare bende. Een keer wat trager, dan weer sneller, maar steeds: NOFX. Ze leren het nooit meer af.