Eyes Like Saucers is het soloproject van Jeffrey K., voorheen de speler van het Farfisa-orgel bij Urdog. Occasioneel speelt hij ook, vooral live, bij Black Forest/Black Sea en A.K.R. And The Eyesores. Ter voorbereiding van Still Living In The Desert (And Mostly Inside My Own Head), zoals de volledige titel van dit album eigenlijk is, trok de man met een Volkswagenbusje de woestijn van Arizona in. Zonder met zon busje te kunnen rijden en zonder rijbewijs, vertrok Jeffrey K. op avontuur, samen met zijn instrumenten en zijn hond. De titel is geïnspireerd op een zinsnede uit het dagboek van Nico, en ook de muziek op deze cd zit dicht tegen die van de soloplaten van Nico aan. Hij bespeelt voornamelijk een Indisch harmonium en voegt hier en daar wat percussie of synthesizerklanken toe. Als hij zingt is zijn stem net zo zwaarmoedig als zijn grote voorbeeld. De muziek is net zo intens, deprimerend en overrompelend als het beste werk van Nico. Met Sea Song bevat deze plaat ook een zeer geslaagde cover van Robert Wyatt. Als David Tibet een nieuwe naam zoekt voor één van de concerten waarop hij muzikale vrienden uitnodigt, zou Eyes Like Saucers zeker niet misstaan. Rsi levert met zijn derde plaat in het laatste decennium, na geslaagde releases op Corpus Hermeticum en Ecstatic Peace!, een droneplaat af zoals Earth ze niet meer maakt. Volgens het bijgeleverde biootje zou Rsi eerder geweest zijn dan Earth met dit soort bezwerende en tegelijk verslavende drones, maar dat doet er niet toe. De met elektrische gitaar geproduceerde klanken klinken wondermooi, nergens gedateerd, en zijn voor de gelegenheid ontdaan van alles wat maar enigszins naar muziek neigt. Axes bevat tien dronepareltjes met veelzeggende titels als Lords of Space, Moonlit Air en Primitive Atmosphere. Veel beter dan deze plaat krijgen we onze drones zelden gepresenteerd. Om de veelzijdigheid van het Last Visible Dog-label nog eens extra in de verf te zetten, nemen we de cd van The Stumps ter hand. Het Nieuw-Zeelandse trio, bestaande uit Antony Milton (onder meer Pseudoarcana en Nether Dawn), James Kirk (onder meer Sandoz Lab Technicians, Black Boned Angel, Gate) en Stephen Clover (Palindrone, Seht) staat erom bekend een eigenzinnige versie van geïmproviseerde psychedelische rock te spelen. Hier en daar duikt wel wat gebroken folk of een drone door, maar deze plaat bevat vooral heftige krautrock met noisy gitaren. The Black Wood is een tegendraads eerbetoon aan Dead C., Acid Mothers Temple, Faust, Circle en Fushitusha tegelijk. Heftige uitbarstingen wisselen af met momenten van ijzige kalmte. Het trio, gevormd in 2003 in Wellington, speelt slechts sporadisch samen en treedt nauwelijks buiten de landgrenzen op, maar deze cd klinkt alsof ze elke dag in hun repetitiekot zijn te vinden. The Stumps bewijzen nog maar eens dat die kiwis een boeiende muzikale scene blijven hebben.