Het Zuiden van Frankrijk heeft meer te bieden dan we zouden denken. Er is bijvoorbeeld het jaarlijks terugkerende Freakshow Festival in Gigors, waar half augustus van dit jaar bijvoorbeeld het door ons zeer gewaardeerde Chrome Cranks zijn opwachting heeft gemaakt. Ook tijdens het reguliere concertjaar doen de organisatoren heel wat concerten in een scala aan genres en nu is er ook een eigen platenlabel. The Rippers mogen de spits afbijten. Deze band bestaat sinds 2008 en is afkomstig uit Gigors en gedeeltelijk ook uit Brighton in het Verenigd Koninkrijk. ‘Song For The Constipated’ was de leuke titel van hun eerste single, waarmee ze zich als horrorrockcombo op de kaart zetten. Er volgde nog een single, ‘Daviel Phosphorus/James Dean Died In A Car Crash’, die op Gigors Electric opnieuw werd uitgebracht. Als eerbetoon en als voorloper van hun negen nummers tellende debuutcd, die vorig jaar in beperkte oplage de ronde deed. Die horror zit er nog steeds in, al vertaalt zich dat muzikaal in een geslaagde mix van garage, (blues) punk en rockabilly. Zo doet ‘Tell Me ’bout The Kink In The Things You Think’ denken aan The Cramps en is de door Jill Strong gezongen cover van The Doors (‘Not To Touch The Earth’) heel geslaagd. Strong neemt trouwens de meeste zang voor haar rekening, die net iets te braaf in de mix werd gezet om echt te overtuigen. Live, met een reputatie als coverband van The Dead Kennedys, zal ze ongetwijfeld veel heftiger tekeer gaan. Raph Carrara, die keyboards speelt bij The Rippers, doet dat ook bij het volledig instrumentale trio No Shangsa. Hier echter geen garage of punk, maar een ingenieus verslavend stukje instrumentale math- en postrock. Geen noisegitaren, maar gewoon wiskundig door het lint gaan in een primaire bezetting van gitaar, drums en keyboards. ‘La Croisière Abuse’ doet wat denken aan TransAm dat aan een snel tempo aan het rocken slaat. Die zweem electro is uiteraard voor de hand liggend door de aanwezigheid van keyboards, al zijn die nergens dominant. Soms vallen ze eigenlijk nauwelijks op, terwijl ze toch de tien nummers voortstuwen. ‘Hooker With A Cigar’ is halfweg de plaat een sferisch rustmoment, waarin de drive iets lager ligt. De klemtoon ligt echter op ingenieus rocken en al is de band allesbehalve origineel, de plaat verveelt geen seconde. Er wordt uitermate goed gespeeld, de songs zitten knap in elkaar en daar zijn we reeds uitermate tevreden mee.