The Royal Hangmen zijn afkomstig uit Zürich en tekenden toch niet bij het inmiddels legendarische Zwitserse label Voodoo Rhythm maar bij het Duitse Screaming Apple. Het naar zichzelf genaamde debuut van dit kwintet past uiteindelijk ook heel wat beter bij laatst genoemd label. De band is een stuk braver dan wat Beatman onder zijn hoede neemt en klinkt eigenlijk voornamelijk als een groepje jonge snaken die idolaat is van de jaren 1960. Een achttal jaar geleden begonnen als balorkest dat covers speelde van idolen als The Sonics en The Cynics kozen de Zwitsers er uiteindelijk toch voor om eigen materiaal te schrijven, met een eerste single in 2009 op het Griekse Lost In Tyme-label. Snel werken ze allerminst. Nu pas is het langspeeldebuut er, en ze hebben terecht hun tijd genomen. Er staan namelijk geen vullers tussen, wat in het garagerockgenre veelvuldig gebeurt. Dertien stuks hebben ze verzameld, die stuk voor stuk zo op een obscure compilatie uit de jaren 1960 zouden kunnen staan. Titels opsommen heeft geen zin, we kunnen toch niet kiezen. Hip is The Royal Hangmen absoluut niet. Uitstekende, aan de jaren 1960 refererende stampers schrijven kunnen ze wel. En concurreren met The Fuzztones ook, zo goed is deze plaat.