In de zomer van 2014 trokken de drie Frans-Canadese improvisatoren Stéphane Rocheleau, François Bussière en Ce François Couture zich terug in het stille zuiden van Québec. Een dag lang lieten ze zich gaan in een vrije muzikale gedachtengang, met inzet van spullen die voorhanden waren. Elektronische apparatuur, theremin, no-input mengpaneel (dat dienst doet als veelzijdige ruisgenerator), radio, draaitafel, cassettedeck – maar ook stem, kazoo, ukelele en een lokfluitje voor eenden. Zes uitsneden uit hun improvisaties zijn te vinden op ‘RBC’. Vooral de eerste nummers zijn spannend. Je hoort hoe ze opnamen van radio en cassette overspoelen met uitwaaierende en heen en weer golvende ruis, waar vervormd slagwerk en gejodel op afstand uit opduiken. De galmbox gaat open en dicht. Een ijselijk gillen komt net boven het gedruis uit. Vaak is nauwelijks te onderscheiden waar geluidsbron overgaat in vervorming. In het lange derde nummer ‘Run! Bleed! Create!’ vinden ze een evenwicht in een vibrerende theremin, een bedachtzaam snaterende lokfluit en een rijk gonzende toon in de verte, die traag daalt alvorens op een hoger punt opnieuw in te zetten. Als een scherp fluiten door dit canvas snijdt, voel je hoe de zenuwen gestaag strakker komen te staan. Maar in de laatste nummers gaat de spanning er toch een beetje af. Het samenspel verliest scherpte, het drietal klinkt minder alert. De kazoo die Couture aan de mond zet, maakt het er niet beter op. Toch, alles bij elkaar, een fraaie set wandelingen door een merkwaardig muzikaal niemandsland.