Het moment van debuteren is zo bepalend en belangrijk voor kunstenaars dat sommigen besluiten het nog eens over te doen. Het geluid van de Gentse band Little Elmo rond zanger David Decraene transformeerde tijdens de opname van hun tweede album zo sterk dat ze besloten om er de debuutplaat van een nieuwe band van te maken: Sofar. Omdat we hun eerste album hebben gemist, moeten we wel meegaan in die framing van de band als pril begin en kunnen we alleen maar zeggen dat de plaat voor debutanten uitzonderlijk uitgewerkt, gelaagd en volwassen klinkt. De trage, melancholische en hypnotiserende indierock staat bol van de bijzondere muzikale vondsten en productionele details. Het niet thuis te brengen drumgeluid van ‘On Your Own’, het telkens subtiel tussen drie- en vierkwartsmaat verschuivende ‘Longing’, de theremin in ‘Boy’: de plaat blijft bij iedere luisterbeurt opnieuw verrassen, terwijl de melodieën zich in je onderbewuste vastbeitelen. Af en toe doet de plaat denken aan bands als Tindersticks, Grizzly Bear, Low en Portishead, zonder dat hij zich laat vastpinnen tot één geluid of referentie. Des te jammer is het dat die muzikale diepgang is gekoppeld aan teksten die zo hard hun best doen suggestief te zijn, maar op hun best blijven steken in clichématige beelden en loze frases. Het refrein van ‘Tonight’ leunt op een ongebruikelijk akkoordenschema en een heerlijk wringende harmonie, maar moet het doen met een tekst als ‘Tonight everything will be alright.’ En zo vallen veel van de nummers als een kaartenhuis uit elkaar zodra je ze begint te ontleden. Dan kun je betogen dat je dat gewoon niet moet doen. Maar van een band die in staat is zulke intelligente en verfijnde muziek te maken hopen we dat ze volgende keer hun potentie waar maken en échte diepgang leveren.