Wat zijn we blij met labels als het Spaanse Munster. Een label gerund door bezielde mensen die zwaar verslaafd zijn aan alles wat de naam punkrock waardig is. Ze draaien er bovendien hun hand niet voor om, om muziek uit te brengen van bands van lang geleden, die toen nauwelijks aandacht kregen. Mede omdat ze dikwijls maar heel weinig hadden opgenomen of omdat ze buiten de lijntjes kleurden. Crime uit San Francisco is er zo eentje. De bandnaam zat hen al een beetje tegen, de ongeïnteresseerde zang, de ietwat naar blues neigende punkrock en het feit dat het kwartet slechts drie singeltjes uitbracht tijdens hun korte bestaan, zitten daar allemaal voor iets tussen. Munster maakt dit nu meteen meer dan goed middels een box van zeven singeltjes, een paar facsimile’s en een twintig pagina’s tellend boekje, en ook nog eens alle nummers op een cd. Daarop prijken alle songs die de band ooit opnam (voor de reünie), eerder uitgebracht of niet. Crime werd opgericht in 1976 en staat erom bekend de eerste punksingle van de Amerikaanse westkust te hebben uitgebracht. En wat voor een. De cd opent ermee: ‘Hot Wire My Heart’, dat heel wat bekender is in de versie van Sonic Youth (op ‘Sister’). Zo halfweg de plaat wordt duidelijk dat de band gelikter gaat klinken. De nummers zijn softer en poppier, maar nog steeds heel leuk. Het effectieve en tegelijk simpele liefdesliedje ‘TV Blue’ bijvoorbeeld. In 2005 werd de groep opnieuw opgericht en er verschijnt nu en dan zelfs nieuw werk, al is het nergens zo goed als wat we hier te horen krijgen. Alleen al voor de opener is deze release meer dan welkom.