Sand is een soloproject van Sam Healy van North Atlantic Oscillation uit Edinburgh, en dat is te horen ook. Hij heeft er in ieder geval wat echo van meegenomen, al is het dan niet in de astronomische hoeveelheden als er bij de band doorheen gedraaid wordt. De liedjes zijn behoorlijk poppy, al zijn de instrumentale uitstapjes naar filmische soundscapes nooit ver weg. Een ander verschil is de enorme variatie in dynamiek, van haast onhoorbaar tot aan epische proporties, en abrupte stiltes na een geluidsstorm – of andersom. Zwierige lichtheid en bombastische, woeste penseelstreken gaan hand in hand, met de ietwat klaaglijke, van melancholie en romantiek doortrokken stem van Sam Healy zelf als middelpunt waar alles om draait. Meer dan eens probeert hij een toon buitengewoon lang vast te houden, wat hem redelijk goed afgaat. In slaap gewiegd worden met deze muziek lijkt goed voorstelbaar, maar door een hoge mate aan schrikmomenten is het zeker af te raden.