Het lijkt wel een sprookje. Een Fins fotomodel (Mi) ontmoette Lau in Parijs, de twee werden verliefd en verhuisden al snel naar een afgelegen hut in de donkere bossen van het Hoge Noorden waar ze hun tijd doorbrengen met het maken van muziek. Op dit veertien nummers tellende debuut wentelt Laus hese stem zich traag rond de minimale en spaarzame folkgitaarbegeleiding van Mi. Hoe oprecht en diep het duo het ook mag menen, doorheen het album horen we iets te weinig variatie in de nummers om onze aandacht tot het einde toe vast te houden. Songs worden een beetje inwisselbaar en echt veel variatie zit er niet in Laus zangmelodieën. We houden het op halfgeslaagd.