De release van We Acediasts / Pre Acediasts heeft de nodige voeten in de aarde gehad. Oorspronkelijk zou de plaat uitkomen op het gerenommeerde Troubleman-label, maar voor dat kon gebeuren, spatte de Japanse band uit elkaar. De groepsleden besloten om toch, in eigen beheer, de opnames op vinyl uit te brengen. Door toedoen van het label Mesh-Key komen die ook op cd uit. Het album valt uiteen in twee delen. De twee eerste en ook langste tracks werden in New York opgenomen met de hulp van James Murphy (LCD Soundsystem) en Tim Goldsworthy. Op dat moment is er sprake van We Acediasts, als zijnde een kwartet. Drie Japanners en één Amerikaan, Justin Simon van Native Nod, presenteren twee uitermate dansbare tracks met een diepe baslijn die doet denken aan zowel het vroege werk van PIL toen Jah Wobble deel uitmaakte van de band als de funkpunk van Liquid Liquid. Beide tracks klinken supervet en zijn, wat mij betreft, een klasse hoger dan alles wat eerder door hipcat James Murphy werd aangeraakt. De tweede helft bevat zes nummers als duo, zijnde Pre Acediasts. In die nummers staat het experiment voorop, maar dan wel zoals D.A.F. het begin jaren 1980 deed op hun legendarische plaat Die Kleinen Und Die Bösen . De knettergekke stemmetjes en de poepsimpele casio-achtige synthesizerklanken roepen herinneringen op aan de platen van Robert Rental en The Normal; en het vroegste werk van Human League, op zijn Japans natuurlijk. Weirde plaat. Iets gemakkelijker te plaatsen, is de freakrock van het eveneens Japanse Yura Yura Teikoku. Na.Ma.Shi.Bi.Re.Na.Ma.I is een liveopname, daterend van 30 mei 2003, die de veelzijdigheid van het psychedelische monster perfect weergeeft. Aan de Velvet Underground schatplichtige acidpop wisselt af met 13th Floor Elevators-gekte. Meestal echter wordt er lustig op los geramd, stijl Les Rallizes Denudes, die net als Yura Yura Teikoku aardig freenoisend hun gang gingen. De plaat geeft zo een mooi beeld van de huidige ondergrondse psychedelische scene in Japan. Michio Kurihara van Ghost komt een stukje mee freewheelen met het trio, dat reeds zestien jaar aan de paddestoelen zit. Niet geschikt voor dagelijkse consumptie.