Afgaand op de sobere hoes zou je nooit verwachten dat er zo’n spetterende cd in het doosje zit. Tokio Quantize lijkt een nagelnieuwe Belgische groep die bij wijze van debuut meteen een live-opname op plaat uitbrengt. Een bijzonder sfeervolle concertregistratie (maart 2007, opgenomen in het Zuiderpershuis te Antwerpen) dan nog wel! Toch hebben we hier nét niet te maken met debutanten. De kernleden van de band – Bruno Vansina (sax), Teun Verbruggen (drums) en Gulli Gudmundsson (bas) – kennen we al van talloze andere projecten, zoals b.v. El Tattoo Del Tigre of het vrijgevochten Othin Spake. Toch produceerden zij ook onder hun eigen namen de afgelopen jaren reeds enkele cd’s. Het drietal krijgt voor hun Tokio Quantize-project versterking van de legendarische ‘Magic’ Malik Mezzadri (fluit) en Jozef Dumoulin (piano en rhodes). De vijf jonge snaken openen het album met een stukje fijne, onversneden jazz. In de helft van het tweede nummer (‘Moon Under’) echter, breekt onverwacht de gekte los en horen we heerlijk tegendraadse basklanken en iets wat lijkt op elektrische vervormde blaasinstrumenten. Ondertussen smokkelt drummer Verbruggen heel wat exotische percussie het nummer binnen. De groep lijkt hiermee een methode gevonden te hebben om het publiek te confronteren met haar tegendraadsheid. Na een broos rustpunt (‘Too Soon’) worden alle teugels gevierd en gaat het kwintet in ‘In Orbit – part II’ met vrije improvisatie aan de slag – en dan slaan we voor het gemak nog drie composities over. Eén van de beste Belgische releases van het afgelopen jaar.