De ergernis die het Berlijnse duo Brezel Göring en Hotleg voelt over de gladde vermaaksindustrie is, naar zij zeggen, de reden om wat chaotische tegengeluiden te laten horen. Hun recept: uptempo elektronica met een garnering van vreemde geluidjes en willekeurige bliebjes op een bedje van stevige beats. De songs van het duo Göring en Hotleg, alias Echokrank, gaan enerzijds over the top en klinken anderzijds als bijzonder vereenvoudigd. De doordravende tracks zijn aanstekelijk, soms kinderlijk, soms stevig, maar echt heftig wordt Echokrank nooit. De, laten we zeggen, psycho-punk-rock-elektro blijft altijd poppy met diverse invloeden. Een nummer als I wanna Be An American Idiot klinkt als een elektronische tegenhanger van The Ramones, elders roept de muziek Yello in herinnering, en zo duiken er meer reminiscenties op. Echokrank kent zijn jaren 1980, maar weet dat te incorporeren in plaats van klakkeloos na te spelen. Ook de titels laten al merken dat het duo weet waar Echokrank de elektro haalt. Onder de veertien korte nummers – de langste is 3 ½ minuut zijn er zeker flauwe tracks of klinkt de pretentieloosheid geforceerd. Maar in de uptempo gekte en meer punky stukken is het duo op zijn best.