Het was lang stil rond Absu, omdat bandleider Proscriptor een hele tijd bij het bevriende Malechesh speelde, en ook solliciteerde bij Slayer voor de vacante drumkruk. Hij bleef als laatste over, maar Dave Lombardo kwam weer opdagen, zodat Russley Randell Givens uiteindelijk toch zijn eigen band weer oprichtte, met allemaal nieuwe leden. Veel gitzwarte hartjes kloppen meteen een beetje harder als Absu dan ook nog een opvolger heeft gemaakt voor het uit 2001 daterende Tara. De grote vraag is natuurlijk: slaan die hartjes terecht een paar extra tikken over of is Absu in herhaling gevallen? De teksten zijn in elk geval minder geïnspireerd op Keltische themas. Drummer en brulboei Proscriptor concentreert zich deze keer eerder op Sumerische occulte themas, wat eigenlijk nog beter bij de band past. Verder strikte Proscriptor een resem gasten om zijn plaat extra glans mee te geven. Zo zijn er bijdrages van Ashmedi (Malechesh) en van Blasphemer (Mayhem). Muzikaal gaat de plaat verder waar Tara ophield, al ligt de nadruk nu iets meer op psychedelica en jaren 1970 heavy rock. Het is soms vreemd om die invloeden tussen of in het zwarte geweld heen te horen, maar het zorgt wel voor nuancering. De basis blijft uiteraard nog steeds black en thrash, maar de band klinkt, mede door toevoeging van keyboards, een stuk minder agressief dan voorheen. Het lijkt alsof Proscriptor braaf is geworden en stilaan melodieuzere songs is gaan schrijven. Slecht vinden we deze plaat zeker niet, maar na acht jaar hadden we toch verwacht dat Absu iets feller uit de hoek zou komen. De resem gasten, waaronder ook leden van King Diamond en Enthroned slagen er evenmin in om de band een niveau hoger te tillen. Degelijk maar niet wereldschokkend. Laat die hartjes maar stil vallen.