Guano Padano is het geesteskind van Alessandro Steffana, die enkele jaren geleden al een soloalbum uitbracht op Important. Het leverde hem een standplaats op als lid van Mark Ribots Ceramic Dog-project en bij Mike Pattons Mondocane. Voor zijn nieuwe project, een trio, heeft hij bovendien een kleine schare gasten rond zich verzameld, en dat zijn niet van de minste. Alessandro Alessandroni is de man die voor de overbekende gefloten deuntjes zorgde in de westerns van Ennio Morricone, die hier zijn vaardigheid perfect etaleert in de song El Divono op een bedje van strijkers. Gary Lucas kennen we uiteraard van zijn werk bij Captain Beefheart en Jeff Buckley en uiteraard nog een resem andere projecten. Klarinettist Chris Speed werkte eerder al met onder meer Uri Caine, Tim Berne en John Zorn, waarbij laatstgenoemde ook al menig soundtrack schreef, al dan niet imaginair. En ten slotte doet ook de legendarische Italiaanse zanger Bobby Solo mee. Allemaal samen maakten ze een plaat waarin de sfeer van spaghettiwesterns centraal staat, al verkent Guano Padano ook de zijpaden van het genre, door toevoeging van wat mariachi, bluegrass en country. Behalve de zeer grote invloed van Morricone doet deze plaat ook wat denken aan het werk van Calexico en dat van Nick Cave in samenwerking met Warren Ellis. Het geheel vormt een aangename luistertrip vol kleine muzikale verrassingen en verwijzingen. Het is een geslaagde sollicitatie voor het schrijven van muziek voor een echte film die ook zonder beeld overeind blijft. We fluiten mee, schieten er een paar af en zijn gelukkig.