In Gonzo (circus) #97 kon je een Signalement lezen over Toro Y Moi, één van de voorlopers van de zogenaamde chillwave. Een term die door hippe bloggers op een aantal artiesten wordt gekleefd die elkaar niet kenden alvorens ze werden ingedeeld in deze muzikale wateren. Eén van de groepen die ook tot die beweging, als we het zo mogen noemen, wordt gerekend is Small Black. Oorspronkelijk bestond de groep uit het duo Ryan Heyner en Josh Kolenik, maar intussen kunnen we spreken van een kwartet. Vijf van de zeven songs op deze eerste ep verschenen vorig jaar al online. Maar nu zijn ze dus gebundeld op deze geremasterde versie. Opener Despicable Dogs leerden we een paar maanden al kennen via de mooie videoclip van het nummer. Kenmerkend, ook voor de rest van de plaat, wordt de zangstem verborgen onder een dikke laag fuzzy klinkende keyboards en op de eighties afgestemde drumcomputers. Met deze openingstrack geven ze ook direct de beste song prijs uit hun voorlopig beperkte catalogus. Dit wil echter niet zeggen dat het vervolg van deze korte kennismaking waardeloos is. Verre van zelfs. Met hier en daar nog het nodige schaafwerk kan Small Black alleen maar beter worden. Met deze ep bewijzen ze in elk geval dat ze perfecte fuzzy popsongs kunnen schrijven.