Dat nieuwe folk nu nog altijd aangeduid moet worden met een bepaalde niche stijl, door journalisten, fans en pluggers, houdt de oneindige stijltwist tussen de dwarse antifolk en de vrije freakfolk in stand. De 24-jarige Morgan Orion (Morgan Reisman) uit Illinois wordt bestempeld als antifolk door zijn luchtige lo-fi liedjes in de stijl van Jeffrey Lewis en Kimya Dawson, die niet toevallig ook goede vrienden van hem zijn. Het is een klein wereldje en dan wordt je snel de antifolk hoek ingeduwd. Bij Morgan Orion staan simpele liedjes centraal die door hun pakkende, mee te neuriën melodietjes en zijn innemende jongensstem lang in het hoofd blijven rondzweven. Door zijn oprechte en knipogende songteksten kun je soms een lach niet onderdrukken en dat is juist Orions kracht om de luisteraar voor zich te winnen. In ‘Reply To Sender’, een liedje over digitale communicatie, Facebook en e-mails doet precies dat en de ironische lading is van luchtige sfeer. In ‘Travel’ verwoordt hij zijn intieme reisgevoelens met de tekst “travel is a drug that I wear beneath my eyes, home is just a hug between countless girls and guys”. Lieve liedjes voor lieve mensen is zijn muzikale missie en daar is het juiste gevoel van een attente luisteraar voor nodig. Meer goedmoedige liedjes stapelen zich, zoals ‘Let Me Inside When I Knock On Your Door’, ‘It Will be Fine’, ‘Rubix Cube’ en in ‘Five Days’ merken we een vleugje Vollmar op. Orion wordt bijgestaan door zijn vrienden die hij toepasselijk The Constellations heeft gedoopt. Het album is verschenen op Bicycle Records uit Olympia, een stadje in de westelijke staat Washington waar veel songwriters zich verschansen en nog veel te ontdekken valt.