Dat België een moeilijk land is, wordt de laatste jaren ten overvloede bewezen. In de geesten van sommigen is de scheiding tussen de landsdelen al lang een feit. Wat wij daarover denken, is een andere zaak. Feit is echter dat groepen uit het Franstalige deel het soms moeilijk hebben om door te breken in Vlaanderen. Omgekeerd is dat ook het geval, de uitzondering natuurlijk daargelaten. Eén van de groepen die een aantal jaar geleden pogingen deed was Venus. Deze Brusselse groep trad vaak in Vlaanderen op, tot Rock Werchter toe. Echt doorbreken heeft er echter nooit ingezeten. In Vlaanderen was men veel te druk bezig met het staren naar de eigen navel. Na talloze goed ontvangen optredens over heel de wereld en dito goed ontvangen albums besloot frontman Marc Huyghens in 2007 dat het goed was geweest. De afgelopen jaren was hij dan ook zoekende naar een nieuwe muzikale uitlaatklep. Samen met Françoise Vidick die, net als Mimi Parker van Low rechtopstaand drums speelt en de in Brussel aangespoelde Zweedse celliste Anja Naucler vormt hij nu Joy. Een naam gebaseerd op het duurste parfum ter wereld tijdens de jaren 1930. Joy maakt orkestrale kamerpop vol weerhaken. Barokke, filmische muziek die voorlopig – afgaande op de speellijst die we vonden op hun site – weer geen poot aan de grond krijgt in Vlaanderen. Onterecht. Ondertussen draaien we maar weer een rondje rond de kerktoren.