De nu-synth-vloot van Spectrum Spools blijft groeien als kosmische kool. We zijn beland bij alweer de achtste release van de subdivisie van Editions Mego, en dat in zeven maanden tijd. Waren de recente werkstukken van Container en Temporal Marauder nog een prettige uitzondering op het mandaat van de kosmische muziek, Driphouse brengt ons terug naar het basisgeluid van de Duitse school en zijn vele navolgers: synthesizercomposities, pulserend en spacey, je kent het inmiddels wel. En toch is Driphouse minder repetitief dan Fabric of Mist maar abstracter en meer gefragmenteerd van vorm, zoals de vroege sonische experimenten van de BBC Radiophonic Workshop. Driphouse komt geenszins tot een slechte plaat maar in het omvangrijke aanbod aan terugkijkers waarbij de kern van de muziek leunt op synthesizer-patronen, heeft Daren Ho toch enige moeite om op te vallen tussen de rest.