Dit jaar viert Dirk Serries twintig jaar VidnaObmana. Er zijn weinig elektronica-artiesten die hem dat nadoen of voor gedaan hebben. Meer dan 35 albums heeft hij in die periode uitgebracht op uiteenlopende en internationaal gereputeerde platenmaatschappijen als Soleilmoon, Projekt, Extreme en recent zelfs Release, het op experimentele elektronica geënte sublabel van het vermaarde Amerikaanse metallabel Relapse. Daarbij bewandelde hij het pad van industriële noise naar atmosferische (vaak etnisch getinte) ambient en vice versa. Naast talloze soloreleases werkte hij ook samen met onder andere Alio Die, Asmus Tietchens, David Lee Myers en soulbrother in sound Steve Roach; en verzorgde hij remixen voor onder meer Bass Communion, Nocturnal Emissions en Implant. Dit jaar verschijnt het sluitstuk van zijn Dante Trilogie (Legacy waarop overigens ook Steve Von Till van Neurosis te horen zal zijn) en verwachten we ook het tweede luik van zijn Opera For Four Fusion Works. Het jubileum zelf zal worden gevierd met een bloemlezing die meteen de start zal inluiden van een eigen label, Ikon. In afwachting van dat alles is er Spirit Dome, de vierde studiocollaboratie met Steve Roach. Wie het niet zo begrepen heeft op VidnaObmanas recente (ritmische) albums op Release, zal bij het beluisteren van dit album onmiddellijk gerust worden gesteld. Spirit Dome ligt netjes in de lijn van de voorgangers Well Of Souls (95), Cavern Of Sirens (97) en InnerZone (02). Dat betekent dus lang uitgesponnen klankspiralen en ijle soundscapes, gecreëerd met behulp van elektronische en akoestische instrumenten zoals de overtoonfluit en gitaar. Het album bestaat uit één lange sessie (74 minuten) die in één take live werd opgenomen. Het voordeel hiervan is dat we het gevoel hebben naar een liveconcert te luisteren waarbij improvisatie en spontaneïteit de bovenhand halen op a priori uitgetekende structuren. Sterk, zoals vanouds.