Ondanks de eerder verschenen albums, waaronder ‘Mizoknek’ en ‘Here There’, brak het Duitse duo iso68 nog niet helemaal door in de Lage Landen. Het hobbyproject van Thomas Leboeg en Florian Zimmer (die beide ook actief zijn in andere bands) probeert met een overstap naar een andere platenfirma van wat nieuwe belangstelling te genieten. De mengeling van akoestische en elektronische klanken, ingezet op het grensgebied waar elektronica, jazz en popmuziek elkaar overlappen, klinkt nog steeds fris. De kracht van iso68 bestaat eruit dat Leboeg en Zimmer zich ondanks het gebruikte instrumentarium (waaronder een akoestische bas, drums en saxofoon) zich niet laten verleiden tot het spelen van goedkope nu jazz maar actief op zoek gaan naar interessantere structuren. De mysterieuze spanning van ‘Forestrain’ of het ritme van een kapot opwindvogeltje dat ‘Strange Strum’ ondersteunt, zijn hiervan goede voorbeelden. Het tweetal houdt ervan de luisteraar constant op het verkeerde been te zetten; zo sluit ‘Space Frames’ af met de bijna uitsluitend akoestische filmmuziek van ‘The Great Punster’. Iso68 verdient dringend meer erkenning.