Bevreemdend is het minste wat we over Chad Popple kunnen schrijven. Een onemanband, jazeker, maar deze keer geen schreeuwlelijk met een verhakkelde gitaar en schabouwelijke drums. Wel een uitgebouwd drumstel, met vibrafoon, glockenspiel en nog heel wat meer percussieinstumenten waarop de man, lid van Gorge Trio, de meest weirde klanken uithaalt. Aritmisch of net niet, inbventief met potten en pannen of iets wat er op lijkt, als een zotte prelude op wat komen gaat. En dan komen de andere leden erbij. Wie houdt van de experimentele deuntjes die steevast op het excentrieke label Skin Graft verschijnen, zwicht hiervoor. Wij dus ook, ook omdat het net niet te lang duurt alvorens het roer wordt omgegooid en Chad er samen met zijn kompanen John Dieterih en Ed Rodriguez aan begint. Geen nowavegefreak weliswaar zoals we hadden verwacht, maar eerder ingetogen, speels, tegendraadse experimenten. Geleidelijk bouwt de band echter op, om na een bescheiden dankwoord aan de organisatie en het publiek eindelijk een gitaarexcursie te presenteren waar we, eindelijk, heel gelukkig van worden. Denk Collossamite of een U.S.Maple zonder zang (het eerste gedeelte van het concert). Voor ons een hoogtepunt.