Na de geslaagde rentree van Bene Gesserit (zie MTG59) is de tijd rijp om ook enkele andere gereputeerde activiteiten van Alain Neffe af te stoffen. De langverwachte en gelimiteerde (500 exemplaren in een 7inch) retrospectieve cd van Human Flesh overkoepelt de periode 1985-1995. Eigen aan Human Flesh is het losse en tijdloze karakter van de groep. Neffe is de spilfiguur, maar alle andere instrumenten of stemmen zijn het resultaat van internationale samenwerking per post. De adressenlijst van het Insane Music label wordt benut om Belgische percussie van een Japanse stem en een Amerikaanse keyboardpartij te voorzien. Het verbaast ons dan ook niet dat we bekenden uit het cassettenetwerk zien opduiken op de medewerkerlijst: Algebra Suicide, M.A.L., Trespassers W, Y Create enzovoort. Deze even unieke als tijdrovende werkwijze leidt natuurlijk tot een gevarieerd palet met minimale elektronica, verknipte blues, avant-gardistisch blaaswerk, tape-experimenten en vooral: veel (soms vervormde) stemmen. Human Flesh maakt er een erezaak van om zijn gastvocalen uit alle uithoeken van de wereld te halen, en het Nederlands wordt evenmin vergeten als het Chinees. Warm aanbevolen, en er is zelfs meer. Met het gemak van voorkennis kunnen we Pseudo Code omschrijven als een supergroep. Alain Neffe, Guy-Marc Hinant (Sub Rosa), en dj Xavier S vormen in 1980 de eerste vaderlandse industriële act. Net als bij de andere Insanegroepen, wordt de sound gekenmerkt door de combinatie van goedkope synthesizers, stemmen, speelgoedinstrumenten en zowat alles waar een mens kan op slaan/blazen. Toch blijft Pseudo Code vooral een hard snoepje voor de intimi. Na enkele (compilatie)cassettes op (vanzelfsprekend) het eigen label en één lp (Europa), moet het project plaatsmaken voor de (talrijke) andere muzikale activiteiten van de leden. De (cult)erkenning komt pas jaren later, wanneer de minimale electroscene enkele toegankelijke tracks opvist op (bootleg)compilaties. De slimme WSDP-samensteller zorgt er uiteraard voor dat de gelimiteerde 10inch ‘Light’ deze undergroundhits (Waiting For Zorro en Watoo-Watoo) bevat, maar voor de echte kenner is er ook onuitgebracht werk en één track uit Europa. Hebben we het op deze paginas al gehad over dé heruitgave(n) van 2006? Laat er licht zijn!