Het Kranky label uit Chicago sluit 2004 af met een mooie serie releases, waardoor het zichzelf nadrukkelijk als kwaliteitslabel afficheert. Om te beginnen is er het vinyl-only album van Keith Fullerton Whitman. Op het 33 minuten durende Schöner Flussengel’ doet hij alles in zijn eentje, maar krijgt hij wat productionele hulp van John McEntire van Tortoise. De hele plaat laat zich beluisteren als één donker gekleurd geluidentapijt met her en der wat drones. Het zijn onheilsgeluiden die soms bijna industrieel aandoen. Lixus lijkt hierop een uitzondering, maar het vredige akoestische gitaarspel wordt snel overruled door duistere noiseuitbarstingen, waarna de track ongemerkt overgaat in het laatste, intrigerende nummer Weiter. Door zijn ritme en klankleur is het haast een vrolijke afsluiter. Iemand die op dezelfde golflengte zit als Whitman en ook veel met hem samenwerkt, is Greg Davis. Van hun beide, als duo, komt begin 2005 op Carpark een album vol improvisaties uit. Nu is er van Davis zijn eerste album op Kranky: Somnia. Hij houdt zowel van het ‘organische’ geluid van echte instrumenten als van het gebruik van computers. Op ‘Somnia’ combineert hij de twee. Iedere track is gebaseerd op één instrument (zoals akoestische gitaar of harmonica). De opnamen hiervan heeft hij door de computer gehaald en de uitkomst is een album vol op drones geörienteerd materiaal, waarbij minimaal de sleutelterm is. Minimaal omdat hij met weinig middelen een veelal rustig en niet al te druk klankbeeld creëert. Minimaal omdat de drones zich vaak ontpoppen tot minimale composities. Zo ook het 22 minuten durende Campestral: een fascinerend positiespel van langzaam verschuivende klanken en tevens het hoogtepunt van deze prachtige cd. Door dit spannende nummer begrijp ik ook ineens waarom hij ooit een ‘Mort Aux Vaches’-cd heeft gemaakt!
Ook bij The Dead Texan zou je de term minimal kunnen gebruiken. Maar Adam Wiltzie (Windsor For The Derby en Stars Of The Lid) komt tot een totaal ander resultaat. Zelf omschrijft hij dit als mini-symfonieën. Deze zijn veelal dramatisch van opbouw en hebben daardoor het karakter van een soundtrack. Dat is ook letterlijk zo, want bij de cd zit een dvd van filmmaakster, video artieste en veejay Christina Vantzos. Al de bovengenoemde artiesten zijn ook te vinden op de vriendelijk geprijsde verzamelaar Kompilation. Op twee cd’s vind je 18 namen uit de Kranky catalogus. Al de tracks zijn afkomstig van eerdere releases, op nieuw werk van Pan American, Stars Of The Lid en Keith Fullerton Whitman na. Het eerste deel staat bijna geheel in het teken van drones en minimal. Op het tweede is meer afwisseling te vinden en treffen we onder meer Clear Horizon (zangeres met akoestische gitaar), het swingende Out Hud en Christmas Decorations aan.