Er beweegt wat in Canada. Dat is ook concertorganistoren in Vlaanderen en Nederland opgevallen. In december waren er in Gent en Utrecht nog festivals met de focus op Canada. En terecht, want in steden als Montréal bloeit de muziekscene misschien wel als nooit tevoren. Eén van de bands die op beide festivals aantrad, was Land Of Talk, de band rond zangeres Elizabeth Powell. Na hun debuut-ep Applause Cheer Boo Hiss is dit het eerste volwaardige album. In tussentijd toerde de groep non-stop, onder andere in het voorprogramma van die andere Canadezen Broken Social Scene. De groep veranderde ook verschillende keren van bezetting. Dat ze in Gent mochten aantreden voor Bon Iver is ook geen toeval. Hij was namelijk de producer van dienst op deze ‘Some Are Lakes’. Zijn emotionele aanpak is dan ook merkbaar. Klonk de groep op hun debuut-ep nog als een bende rammelende garagerockers, dan zijn hier de nummers soms iets zachter en emotioneler geladen. Zachte emotie gekoppeld aan spannende kracht is vaak voldoende om een goede plaat te krijgen. Zo ook hier. Met hier en daar soms een schoonheidsfoutje. Maar dat bedekken we met graagte met de mantel der liefde voor een song als het heerlijke Young Bridge. Gelukkig mogen ze soms ook nog eens lekker loos gaan. Wij houden intussen ons vizier gericht op die Canadese muziekscene.