Het Italiaanse Glacial Movements heeft zich gespecialiseerd in diepvriesambient dat zich laat horen als een poolwind die over de toendra raast. De bevroren wereld is een dankbaar onderwerp voor de thematische seizoenshoek van de arctische ambient, waar een desolate en mensonvriendelijke omgeving in soundscapes en drones weerklinken. Nu de taak aan Stormloop, een zekere Kev Spence uit Leeds, om de zoveelste poolexpeditie van Glacial Movements tot een bevredigend einde te brengen. De expeditie op ‘Snowbound’ is echter geen bittere strijd tegen de elementen, maar een van comfort en berusting, want voordat de permafrost de huid zwart blakert, heeft Stormloop zich al lang en breed verschanst in een warme blokhut, om met een bak thee te genieten van het uitzicht op dwarrelende sneeuw en eindeloze ijsvlaktes. We luisteren dus naar een arctisch geluid van voornamelijk rust en verwondering, bij vlagen warm te noemen, als een waterig zonnetje dat de zee van ijs van kleur voorziet. Heel soms treedt de duisternis in, maar zelfs dan overheerst de melancholie in de uitgesponnen tonen, die vooral zweven zonder te schuren. Wij houden liever van het geluid van afbrokkelende gletsjers, bevroren ledematen en huilende sneeuwwolven terwijl de weg naar de beschaving is vergeten en er wordt geploeterd zonder jas en wat vodden aan de voeten. Die plaat hebben we echter nog niet gevonden, niet op Glacial Movements in elk geval.