Zo heftig als bij Betonfraktion hoor je gedichten zelden of nooit klinken. Gitaar, drums en iemand die bezig is met voice n noise maken iets dat het midden houdt tussen metal, progrock, noise en poëzie. Er zit enige structuur in de tien nummers van deze lp, maar die wordt met liefde, grondigheid en graagte vakkundig om zeep geholpen door het illustere trio uit Tilburg. Frank Crijns, Maartje Marzj Simons en Nick Swarth draaien al wat langer mee in het muziekwereldje, en de laatste heeft als dichter en performer al helemaal het nodige op zn kerfstok. Een tijdlang was hij zelfs stadsdichter van Tilburg. Daar valt op het album verder weinig van te merken, en het is voor te stellen dat geen een stad officieel op zon opgefokte teringzooi zit te wachten. Gelukkig maar, want in muzikaal niemandsland daarentegen is het meer dan welkom.