Dochter van de Noorse jazzlegende Jan Garbarek. En dat opent natuurlijk deuren. Het mag bijgevolg niet verbazen dat Anja Garbarek op haar derde album –waarvan de reguliere cd-versie al in 2001 verscheen op major EMI- kan pronken met een indrukwekkende gastenlijst. De productie was in handen van Steven Wilson van Porcupine Tree (die verder ook af en toe als muzikant wordt vermeld in de credits) en voor het duet ‘The Diver’ wist ze niemand minder dan Robert Wyatt (Soft Machine) te strikken. De helft van Japan is vertegenwoordigd door Steve Jansen en Richard Barbieri. Verdere hand- en spandiensten worden geleverd door Mark Hollis, het genie achter Talk Talk, The London Session Orchestra, Theo Travis en een rist minder bekende (sessie)muzikanten. Muzikaal vertoont ‘Smiling & Waving’ grote affiniteiten met het oeuvre van Stina Nordenstam en die referentie is bijgevolg synoniem voor een ijl, fragiel, melancholisch, spichtig en bijzonder ongrijpbaar geluid. Garbarek meandert vlot tussen (avant-garde) pop, (minimalistische) triphop, ambient, (modern) klassiek, lounge en zachte, onderkoelde jazz.
De fraaie, op 500 stuks uitgebrachte vinylversie bestaat uit een gekleurde, op 180 gram geperste elpee en een 7 inch met twee nummers die destijds enkel terug te vinden waren op de gelimliteerde Noorse cdversie. Later dit jaar volgt bovendien de vinylrelease van ‘Balloon Mood’ uit 1996.