Bij Aquarius Records in San Francisco hing ooit een forse wachtlijst voor exemplaren van The Conet Project, vier cd’s met opnamen van number stations, uitgebracht door leftfield elektronica label Irdial. Op mijn vraag waarom het ding zo gewild was, zei men: because it is one of the scariest things we’ve ever heard. Dat vond ik dan wel weer meevallen, maar feit is dat van de vage, uit de ether geplukte stemmen die eindeloos schijnbaar willekeurige nummerreeksen opdreunen een mysterieuze aantrekkingskracht uitgaat, die verwant is aan de tragische spionnenromantiek uit de Koude Oorlog. Velen trokken samples van de cd’s, zoals The Besnard Lakes en Wilco (waarna Irdial ze, met succes, voor de rechter sleepte), en nu ook Steven Severin. Severin zal bij de meeste mensen immer bekend blijven als de bassist van Siouxsie And The Banshees, maar sinds de opheffing van die band in 1996 ruilde hij zijn bas in voor een berg elektronica en legde hij zich toe op het maken van soundtracks en ambient. De nummers op ‘Sleepercell’ liggen daar in het verlengde van. Gedragen synthesizers en dreigende tonen wassen af en aan, terwijl de ruisende nummerreeksen er doorheen klinken, op één nummer ondersteund door een houterige beat. Niet vervelend om naar te luisteren, maar ook niet erg bijzonder. Wie zijn number stations liever onversneden heeft, is The Conet Project in zijn geheel beschikbaar op Soundcloud.